ایساک بابل روایتگر دوره ای پرآشوب از تاریخ یکی از مهمترین تمدنهای جهان است. کار او را می توان بازآفرینی صریح و بی رحمانه دنیایی دستخوش جنگ و آشوب دانست. داستانهایش اغلب وقایع نامه مصیبت و فاجعه اند، ولی فضایی رنگین، بانشاط و سرشار از طنز دارند- با حال و هوایی متفاوت که زندگی، تر و تازه و چالاک، در آن جاری است.
بابل در دوره ای پرآشوب ساکن این جهان بوده، زمانه انقلابی خلقی با آرمانی دست نیافتنی که در شتاب ثانیه هایش مجالی برای انسان بودن نیست. او که خود به نوعی پرورده این انقلاب است، با نگاهی ژرف بین لحظه های خوشبختی گریخته از کف انسانها را ثبت می کند، شادیهای کوچک زندگی را میانه بلوا می بیند، و در روند کار خود رفته رفته به وجدان بیدار جامعه ای بدل می شود که در چرخه پرشتاب حوادث انسانها را از یاد برده است. راز ماندگاری داستانهای بابل همین نگاه ژرف او به انسان است.