دانلود کتاب آدم و حوا از گیسوی پاییز

نمي داني كه لبخندت خلاصه اي از بهشت است و نگاه به بند كشيده ات ، شريف ترين فرش پهن شده براي استقبال از دلم ، كه هوايي حوا بودن شده …. باور نمي كني كه من از ملكوت نگاه تو به عرش رسيدم …. حرف هاي تو باراني بود كه زمين لم يزرع دلم را به بهاري سبز و شكوفايي مهمان كرد …. هرچقدر مي خواهي آدم باش … فرقي نمي كند در بهشت باشي يا رانده شده اي به زمين .. من به هوايت حوا مي مانم … خودت بگو ! حوا را چه به مجنون شدن ! چه گناه از من باشد چه تو ، محكوميم به تنها قانون بي قانون دنيا ؛ جاذبه ي عشق … بيا تا در خلوتمان يكديگر را زمزمه كنيم ! ………در غم هجر روی تو ، رفته ز کف قرار دل *** گر ننماییم تو رخ ، وای به حال زار دل نیست شبی که تا سحر ، خون نفشانم از بصر *** زآن که غم فراق تو ، کرده تمام کار دل آمده ام که سر نهم ، عشق تو را به سر برم *** ور تو بگوییم که نی ، نی شکنم شکر برم اوست نشسته در نظر ، من به کجا نظر کنم *** اوست گرفته شهر دل ، من به کجا سفر برم در غم هجر روی تو ، رفته ز کف قرار دل *** گر ننماییم تو رخ ، وای به حال زار دل نیست شبی که تا سحر ، خون نفشانم از بصر *** ز آن که غم فراق تو ، کرده تمام کار دل مرده بدم ، زنده شدم ، گریه بدم ، خنده شدم *** دولت عشق آمد و من ، دولت پاینده شدم