دانلود کتاب رمان سرفه در کنسرت اثر هاینریش بل

بخشی از این رمان :

پسر عمویم بر ترام ، جزو افرادی است که دچار حساسیت عصبی یا همان آلرژی هستند و بی کمترین ابتلا به سرماخوردگی ، ناگهان در کنسرت های موسیقی بنا می کنند به سرفه کردن . سرفه این آدم ها در ابتدا فقط نوعی سینه صاف کردن خفیف و بگویی لطیف است که شباهتی اندک هم به نوای برآمده از یک ساز موسیقی دارد؛ ولی همین نوای خفیف اولیه ، به تدریج اوج می گیرد و با مداومتی جانخراش ، به عوعویی انفجاری تبدیل می شود، طوری که موی خانم های ردیف جلوترشان را مثل بادبان های سبک به تموج وا می دارد.
حساسیت بر ترام طوری است که موقع فرود نوای موسیقی ، بلند تر سرفه می کند و همین که آوای موسیقی بلند تر می شود یا فراز می یابد ، سرفه او خفیف می شود و به این صورت با صدای غم انگیز خود ، تقابلی ناهنجار با موسیقی در حال اجرا برقرار می کند. البته باید اذعان کنم که به لحاظ حافظه برجسته ونیز شناخت دقیق بر ترام از نت های موسیقی، برای آدمی مثل من که در این زمینه کاملا پیاده ام، وجود او بگویی نگویی در حکم راهنماست . برای همین ، به محض اینکه می بینم دارد از دور و بر بنا گوشش عرق می ریزد، گوش هایش سرخ می شود، نفسش در سینه بند می آید و با عجله جیب هایش را می کاورد تا آب نبات ضد سرفه اش را از آن در بیاورد و همین که بوی تند اوکالیپتوس دور و برش پخش می شود ، می فهمم الان است که پیانو شروع کند به ترنم. در آن لحظه واقعا دیگرآرشه ویولن نواز تماس چندانی با سیم های ویولن ندارد و پیانو نواز دارد برای نواختن آماده می شود.